欧洲闪小说28 第六周 希腊1《星星》
（配图：北京电影学院/李叙宁）
星星
Achillef-GaitanaVictoria-Theodora
“你喜欢孤独吗？”她问我，我不知道该回答什么，我说是的，然后我又说不是。她眨巴着眼睛走出了木制大门，我笑了。我在想：我喜欢寂寞？人们可以从别人那里逃脱，却从来无法逃脱自己。我喜欢做梦，任由自己跟随着想象去旅行，就像孩提时侯一样。
那是1980年的夏天，在一个被遗忘的小村庄的美丽夜晚，我，另外3个孩子，和雅典娜，站在一个巨大的核桃糕旁边。海鸥在橙色天空中翱翔，家里的蟋蟀开始了它们的音乐晚会，温柔的微风轻抚着我们的脸颊。不论过去多少年，这个村庄总是混合着百里香和灌木的气味，天空也总是变成橙色，白天依然会转为黑夜，而自由和悲伤的感觉亘古未变。
大约18岁的时候，我开始与雅典娜交往。那是1993年的7月13日，中午时分，突然有人敲门。“是雅典娜”我的母亲喊道。我心中充满了喜悦，脚在轻微发抖，灵魂也快要飞起来。我起身走到门口迎接她，她散着头发，转动的绿眼睛像箭一样穿入我的心脏，那浅浅的微笑把我吸进一个原始而迷人的感情漩涡中。她给了我一个拥抱和一个吻，并邀请我在她生日的时候去“大卫城”酒吧。“当然，我会去那里”我回答，她迅速消失，如童话故事一般。
夜晚过得很快，就到回家的时间了。在路上，她说：“看看星星，有成千上万颗，仿佛一张开嘴，就可以吃掉它们。是不是很神奇？”她的笑声与蟋蟀的歌声交融在一起。我弯下腰，吻了她。那是一次夜晚的空中之旅，我很开心。自从她打算离开去伦敦的那天起，我知道将再也见不到她了，事实也确实如此。
回忆，夜晚的色彩和气味，一个微笑，一个拥抱，一滴眼泪，所有这些都很有意义，我经历了这些，我很高兴，并在许多时刻都充满感激。悲伤最终还是使我们快乐，而孤独可以带我们去到生命中最美丽的地方。这是我们故事中的飞机，它之所以飞得高，是因为接近我们的思想和心灵。我们童年从夏夜天空里偷走的星星，眨着眼睛看童话从书本中跳入现实，并融入我们的生活中，就在那时，就是在那时，我爱上了她。
“我喜欢孤独”，我得出了结论。
ΑΣΤΕΡΙΑ
«Σ’αρέσειημοναξιά;»μερώτησε…δενήξερατινααπαντήσω…είπαναι..μετάείπαόχι...Μου‘κλεισετομάτικαιβγήκεαπότηνξύλινηαυλόπορτα.Χαμογέλασα..άραγεμ’αρέσειημοναξιά;ΣΙΩΠΗ!!!!!απόόλουςξεφεύγειςαλλάαπότονεαυτόσουποτέ…μουαρέσειναονειρεύομαι,ναταξιδεύωστηφαντασίαμουόπωςτότεπουήμουναπαιδί..
Ήτανκαλοκαίριτου1980ότανέκλεισετα5ηΑθηνά.Έναόμορφοκαλοκαιρινόδειλινόσεέναξεχασμένοχωριουδάκιτηςυπαίθρου.Εγώ,3ακόμηπαιδιάκαιαυτή…μπροστάμιατεράστιακαρυδόπιτα..γενέθλια..στοπορτοκαλίτουουρανούπετούσανοιγλάροι,τατριζόνιαάρχιζαντηβραδινήτουςσυναυλίακαιέναγλυκόαιγαιοπελαγίτικοαεράκιχάιδευεταμάγουλάμας.Ταχρόνιαπέρασανπάνταμετιςίδιεςμυρωδιέςθυμάρι,αλμύρακαιαγιόκλημα...πάνταηίδιααίσθησηελευθερίαςμακαιθλίψηςκαθώςοουρανόςγινότανπορτοκαλίκαιημέραέδινετηθέσητηςστηνύχτα………
Τότεγύρωστα18άρχισεηιστορίαμουμετηνΑθηνά.Ήταν13Ιούλητου1993,μεσημεράκι,ότανξαφνικάχτύπησεηπόρτα..«ΗΑθηνά»φώναξεημάναμουκαιηκαρδιάμουγέμισεχαρά,ταπόδιαμουέτρεμανκαιηψυχήμουκόντευεναπετάξει….σηκώθηκακαιβγήκαστοκατώφλι..Τηνείδαναστέκεταιεμπρόςμουμεταμαλλιάλυτά,ταδυοτηςπράσιναμάτιαμουπετούσανβέληαπευθείαςστηνκαρδιάκαιτοχαμόγελότηςήτανσανναμερουφούσεσεμιαδίνηαισθημάτωνπρωτόγονων,μαμαγευτικών.Μεπήρεαγκαλιά,μου‘σκασεέναφιλίκαιμεκάλεσεστομπαράκι«ΑΚΡΟΠΟΛΗ»γιαταγενέθλιάτης.«Φυσικά»απάντησα«θαείμαιεκεί»καιεκείνημεμιαγρήγορηκίνησησαντηνεράιδατουπαραμυθιούχάθηκεαπόμπροστάμου….
Ηβραδιάκύλησεγρήγορα,ώσπουηώραπέρασεκαιθαεπιστρέφαμεσπίτι…στοδρόμομουείπε«κοίτατααστέριαείναιχιλιάδεςανανοίξειςτοστόμασουνομίζειςπωςμπορείςναταφας……είναιμαγείαε;;;»τογέλιοτηςμπλέχτηκεμέσαστησυναυλίατωντριζονιών….έσκυψακαιτηφίλησα.Ταξίδιστοναέρατηςνύχτας,ένιωθατόσοευτυχής…..τηνάλλημέραθα‘φευγεγιαΛονδίνομπορείκαιναμηντηνξαναέβλεπα..καιέτσιέγινε..
Τελικάό,τιαξίζειστηζωήείναιοιαναμνήσεις,ταχρώματακαιτααρώματαενόςδειλινού,έναχαμόγελο,μιααγκαλιάκαιέναδάκρυ..καιεγώταέζησαόλα..είμαιευτυχισμένοςπουταέζησαόλα,πουέφαγατηζωήκαιτααστέριατουουρανού..έτσιπρέπειναζούμετηζωήμας….μεστιγμές,πολλέςστιγμέςγεμάτεςαισθήματα.Ηλύπηείναιτελικάαυτήπουμαςκάνειευτυχισμένουςκαιημοναξιάείναιαυτήπουμπορείναμαςταξιδέψεισταωραιότερασημείατηςζωήμας.Είναιτοαεροπλάνοστηνιστορίαμας,είναιτομέσομετοοποίοπετάμεψηλάεκείκοντάστααστέριατουμυαλούκαιτηςκαρδιάςμας.Αστέριαπουτακλέψαμεαπόκάποιοκαλοκαιρινόουρανόότανακόμηήμαστανπαιδιάτότεπουείχαμεχιλιάδεςπειστήριαπωςταόνειραβγαίνουνπραγματικά,τότεπουταθαύματασυνέβαινανκάθεστιγμήκαιτότεπουοινεράιδεςτουπαραμυθιούπηδούσαναπότιςσελίδεςτωνβιβλίωνκαιέμπαινανστιςζωέςμας……..τότε…..τότεπουτηναγάπησα…
Μ’αρέσειημοναξιά,κατέληξα………
Βικτωρία–ΘεοδώραΑχιλλεύ–Γαϊτανά
作者简历
我是Achillef-Gaitana Victoria-Theodora，我1986年1月13日出生在沃洛斯。我已经完成了在塞萨洛尼基亚里士多德大学神学专业的学习，拥有哲学史硕士学位。如今，我是神学系博士生候选人。我的爱好是写作和旅行。我最喜欢的目的地是东方国家，尤其是君士坦丁堡，土耳其。
配图作者：
李叙宁,今年19岁，现就读于北京电影学院美术系新媒体艺术方向。热爱电影和音乐，喜欢一切新奇的事物。现与同班同学成立了1023艺术小组。
