一批中国闪小说被译为菲律宾文（菲华著名女作家林素玲译）

程思良

编者按：为了促进中菲闪小说交流，菲律宾著名华文女作家林素玲女士精选一批中文闪小说，翻译成菲律宾文，推介给菲国文学界。


　　【译者簡介】林素玲出生、成長、受教育於菲律濱。聖大數學系學士畢業後，繼續於拉剎大學研究院深造修商業管理碩士。曾任亞太大學顧問並自開辦幼教教學中心。業餘從事藝文、佛教、公益活動，已出版微型小說、詩文集八本，譯著六本。參加數次海內外書畫聯展。繪畫與寫作作品曾多次獲獎。
　　曾任菲律濱青松國畫會副會長、菲律濱人間佛教讀書會執行長。世界華文作家交流協會會員、現任菲律濱博覽國際傳播公司經理、菲律濱佛光三好學校教務主任、菲律濱宋慶齡基金會理事、菲律濱華文作家協會理事、菲律濱中國華東聯誼總會發展主任。




间谍
文/马长山

　　我是一个间谍，已经潜伏30年了。
　　我不想过白天是人，晚上是鬼的日子了。
　　可是一想到婷，我又失去了自首的勇气。
　　婷还像个脆弱的小女孩儿。她多愁善感，看见别人的一点不幸就要难过，她甚至为小狗而流泪……
　　离开了我，她还怎么生活？
　　圣诞夜，我们宽衣解带……
　　“把灯关上。”婷红着脸说。
　　“可咱们以前一直……”
　　“把灯关上。”
　　“你说什么？”
　　“把灯关上！”
　　天啊。“把—灯—关—上”——这正是当年上峰告诉我的接头暗语。

Ispya
◎Ma Changshan
Filipino translation by: Lourdes Lim Wang

　　Ako ay isang ispiya, tatlong pung taon ng kumukubli.
　　Ayokong mabuhay ng tao sa araw pero multo sa gabi.
　　Pero tuwing naisip ko si Ting, nawalan na naman ako ng lakas na loob para sumuko.
　　Si Ting ay tila isang marupok na batang babae. Madamdamin siya, na minsan umiiyak pa siya ng dahil lang sa isang tuta……
　　Papaano siya mabuhay kung wala ako?
　　Bisperas ng Pasko, pareho kaming hubo’t hubad……
　　“Patayin ang ilaw” Namumulang sabi ni Ting.
　　“Pero di ba dati rati lagi naman tayong……”
　　“Patayin ang ilaw.”
　　“Ano sabi mo?”
　　“Patayin ang ilaw!”
　　Diyos ko. “Pa-ta-yin ang i-law”—ito ang dating sinabi ng nakakataas sa akin na lihim na senyas.


回家之路
文/程思良

　　夜色降临，小城的街上已很难看到车辆与行人了。
　　终于候来了一辆的士。我招了招手，车停了。
　　“师傅，能送我去葛镇吗？”
　　大胡子司机摇了摇头，说：“今天不营业了。”
　　“我付双倍的钱。”
　　“抱歉，我已答应了爱人与孩子，今天一定回家去吃年夜饭的。”大胡子司机一脸歉意地说。
　　“我已有八年未回家吃年夜饭了，求求你，送我回去吧。”
　　“八年？！”
　　“是的！”
　　大胡子司机犹豫了片刻，说：“上吧，还是按原价计费。”
　　车子向五十里外的葛镇驶去。夜色越来越浓。
　　突然，大胡子司机幽幽地叹了口气：“算上今年，我也有五年未回家吃年夜饭了！”
　　“谢谢您！”说这话时，我的心跳得特别厉害。
　　“没什么，这是我应该做的。你们在外头打拼更不容易啊！”
　　我默然无语，眼角的泪悄然滑落。八年来，这是我听到的最温暖的话。
　　在葛镇的十字路口附近，我下了车，紧紧地握住大胡子司机的手，激动地说：“谢谢您，将我送回了家。”
　　望着的士车灯渐行渐远，最后消失在暗夜中，我走到马路边，从兜里掏出那把锋利的匕首，扔进了下水道，然后向一家旅馆走去。


Daan Pauwi
◎Cheng Siliang
Filipino translation by: Lourdes Lim Wang

　　Pagsapit ng dilim, bihira ng makakita ng sasakyan at tao.
　　Sa wakas at may naabangan na sasakyan, kinawayan ko’t pumara siya.
　　“Boss, pwedeng sakay mo ako papuntang Gezhen?”
　　Umiling ang tsuper na may balbas “Hindi na ako mag biyahe ngayong araw.”
　　“Doble ang bayaran ako.”
　　“Pasensiya na, nangako ako sa aking maybahay at anak, tiniyak ko na ako ay uuwi para mag Media Noche.” Ubod na pag-umanhin ng tsuper.
　　“Walong taon na akong di umuuwi para sumabay sa Bisperas ng Baong Taon, parang awa mo na, ihatid mo ako sa amin.”
　　“Walong taon?”
　　“Oo!”
　　“Tara sakay na, sunod lang sa metro ang bayad.” Sabi ng mabalbas na tsuper.
　　Umandar ang sasakyan patungo sa limampung kilometro layo labas ng siyudad.
　　Lalong dumilim na ang langit.
　　Biglang mahinanahon na nagsalita at buntong hininga ang tsuper, “kasama ang taon na ito, limang taon na rin akong hindi umuwi para sumabay sa Bispiras ng Bagong Taon kasama ang pamilya.”
　　“Maraming salamat sa iyo.” Lakas ng tibok ng puso ko habang sinabi ito.
　　“Walang anuman, tungkulin ko ito. Alam kong hindi rin madali ang makibaka sa labas.”
　　Hindi ako umimik, dahan-dahang tumulo ang luha sa gilid ng aking mata. Ito ang pinakamainit sa damdamin na salitang narinig ko sa loob ng walong taon.
　　Bumaba ako sa isang sangang-daan malapit sa Gezhen, mahigpit kong hinawakan ang kamay ng tsuper na mabalbas, “maraming salamat sa paghatid sa akin sa aking bahay” matinding damdamin kong pinsalamat.
　　Minasdan kong lumayo ang sasakyan, hanggang sa ito ay lumaho sa dilim. Lumapit ako sa kalsada, nilabas ang isang patalim at tinapon sa kanal. Tumuloy ako sa isang hotel.


省略
文/程思良

　　他终于找到了预言家兼魔法师的空空上人。
　　“你的一生将十分坎坷，但最后会过上奢华的生活。”
　　“大师，我已经被痛苦折磨得活不下去了，求您帮帮我，将我送到苦尽甘来的未来。”
　　大师沉吟许久，缓缓地说：“你不后悔？”
　　“绝不后悔！”
　　睁开眼，他发现自己躺在红木床上，室内摆满奇珍异宝。他感到口喝，想喊仆人，却声若游丝，他想坐起来，却浑身无力，他意识到自己快油尽灯枯了，不由万分恐惧——我不要省略的人生！
　　他惊醒了。窗外月色美好。他长吁一口气。

Kinaligtaan
◎Cheng Siliang
Filipino translation by: Lourdes Lim Wang

　　Sa wakas natagpuan niya ang mastero na propeta at mambabalaghan.
　　“Mahirap ang iyong nadanas sa buhay na ito. Subalit sa bandang huli, ikaw ay makakadanas din ng marangyang kabuhayan.”
　　“Maestro, halos di na ako mabuhay sa hirap ng aking dinanas, nagmamakaawa ako na tulungan ninyo ako, ihatid na agad ako sa kinabukasan na puno ng kaginhawaan at pagwawakas ng kahirapan.
　　Nag-isip sandali ang maestro, mahinahon niyang sinabi, “Hindi ka magsisisi?”
　　“Hinding hindi ako magsisisi!”
　　Pagmulat ng mata, napuna niyang siya ay nakahiga sa isang pulang kahoy na kama, sa loob ng silid ay may sari-saring alahas at kayamanan. Nakadama siya ng uhaw, nais niyang tawagin ang utusan, subalit hindi siya makasalita. Nais niyang umupo, ngunit wala siyang lakas. Namalayan na lang niya na siya ay naghihingalo na, labis siyang nangamba – ayokong kaligtaan ang buhay!
　　Nagising siya. Napakaganda ng buwan. Nagbuntong-hininga siya ng malalim.


我的马
文/余途

我被击中了，从马背上跌下来，血一股股涌出。我的马刹住奔跑，站到我身边。
　　我试图爬起来，抓到缰绳却没了向上的力气。我摸到了粘稠的血，再度趴倒。
　　马向我低下了头。
　　风卷起了身边的沙土。荒外能见到的只有我的马。
　　我挣扎着想再抓缰绳，身子已不听使唤。
　　我的马垂着头凝望着我，我抹了一把血拍向马屁股，用尽力气喊：“走吧！”它转身飞奔而去。
　　风呼啸着压抑我的呼吸，沙土意欲掩埋我的身体。
　　地在震动，那是我熟悉的节奏。
　　我的马，是它带来了马队。

Ang Aking Kabayo
◎Yu Tu
Filipino translation by: Lourdes Lim Wang

　　Tinamaan ako, nahulog ako sa kabayo. Ang daming dugo na dumaloy palabas. Huminto ang aking kabayo at lumapit sa aking tabi.
　　Sinubukan kong tumayo. Nakahatak ako ng lubid, ngunit walang lakas na tumayo. Nasagit ko ang makapal na dugo at muli akong bumagsak.
Yumuko ang ulo ng kabayo sa akin.
　　Hinipan ng hangin ang buhangin lupa sa kapaligiran. Tanging kabayo ko lang ang nakita ko dito sa kaparangan.
　　Sinikap kong abutin muli ang lubid, bagama’t hindi nakikinig ang aking katawan sa nais ko.
　　Nakayukong nakatitig sa akin ang kabayo, Pinunasan ko ang aking kamay ng makapal na dugo at hinampas sa puwet ng kabayo, pilit na sinigaw, “lakad na!” matulin siyang tumalikod at tumakbo.
　　Nadama ko ang paghuni ng hanging dumidiin sa aking hininga, tila ang buhangin lupa ay nais takpan ang aking katawan.
　　Gumagalaw ang lupa, yan ang tempo na kabisado ko.
　　Ang aking kabayo, dala niya ang pulutong ng kabayo.


将不动
文/段国圣

　　杨文安是个下棋的好手，这在方圆几百里无人不晓。杨文安自鸣得意，在棋室的门楣上挂一块匾额，赫然写着三个大字：将不动。将不动就牛了，杨文安棋盘上的将老是用钉子钉着的，意为没人能将到他的军！
　　一日，一男童跨进门来，要与杨文安对弈一盘，杨文安不屑：小毛孩到外面玩泥巴去，男童不依不饶，杨文安便在棋盘前坐下，几个回合下来，男童突然起身不告而别。杨文安背后骂道：真是个不知天高地厚的小东西。
　　翌日，男孩又跨进门来，摆开架势要与杨文安再弈一局，杨文安满心不快：去去去……没料男孩已抓起炮摆了个炮二平五，杨文安看男孩倔强，便有心戏弄他一下，出了个卒五进一，下着下着，杨文安突然大汗淋漓，男童却不紧不慢地从裤兜里掏出一把小铁钳，口称先生莫急，我来帮你把那钉子拔了。
　　后来杨文安对男童作揖：为何昨日不赢我？男童憨憨一笑，昨天忘带铁钳了。

Hindi Magalaw ang Hari
◎Duan Guosheng
Filipino translation by: Lourdes Lim Wang

　　Si Yang Wen-an ay isang mahusay na ahedistra, walang di nakakaalam sa bayan na ito. Siyang-siya at kuntento rin siya sa sariling kahusayan, sa may pinto ng silid niya, may kinabit siyang karatula “Hindi Magalaw ang Hari”. Kasindak-sindak rin, sa ahedres ni Yang Wen-an, nakapako ang hari, dahil wala pang nakatumba sa kanya.
　　Isang araw, may isang bata ang biglang sumugod sa bahay niya, nais siyang labanan, hindi niya ito inukulan ng pansin. Naglaro ng buhangin ang bata, pagkatapos ayaw pa rin umalis, walang magawa si Yang Wen-an, kungdi umupo sa harap ng ahedres. Sa kalagitnaan ng 　　kanilang labanan, biglang tumayo ang bata at sinabing siya ay uuwi na. Nagalit at nagmura si Yang Wen-an, “hambog na bata”.
Kinabukasan, bumalik ang bata at pilit pa rin makilaban kay Yang Wen-an. Medyo nairita si Yang Wen-an na sinabing “sige, sige”. Di akalain,unang hakbang pa lang ay nilabas na ng bata ang artilerya, napuna ni Yang Wen-an ang katigasan ng kalooban ng bata, nais niya itong lokohin, nilabas niya ang kawal, patuloy silang naglabanan, hanggang sa pinawisan na si Yang Wen-an, dahan dahan naman nilabas ng bata sa kanyang bulsa ang isang martilyo, huwag kayong maabala ginoo, bubunitin ko muna ang pako.
　　“Bakit hindi mo ako tinalunan kahapon?” Tanong ni Yang Wen-an sa bata. Napangiting tumugon ang bata, “wala kasi akong dalang martilyo kahapon.”


来生再做母女
文/许国江

　　母亲身患绝症，女儿守候在她的身边。
　　弥留之际，母亲的神志仍很清楚。女儿注视着母亲苍白灰暗的面庞，见她眼珠稍稍转了一下，嘴唇在微微的蠕动。女儿俯下身子对母亲说：妈妈，你还有什么事要交待？
　　母亲干枯的眼眶里渗出了一滴浑浊的泪水，断断续续地说：假如……还有……来生，我们……还做……母女。
　　尽管声音极其微弱，但女儿听得十分真切。她取出手帕，拭干了母亲的眼泪，贴在她的耳边，哽咽着说：妈妈，假如还有来生，我们一定再做母女。不过，妈妈你得答应我，到时我俩得换个位置，我做母亲，你做女儿。
　　说罢，泪雨滂沱……

Maging Mag-ina Muli sa Kabilang Buhay
◎Xu Go Jiang
Filipino translation by: Lourdes Lim Wang

　　Malubha ang sakit ng ina. Ang kanyang anak na babae ay nagbabantay sa tabi.
　　Sa oras ng paghihingalo, malinaw pa rin ang isipan ng ina. Nang masdan niya ang matamlay at walang kulay na mukha ng ina, nakita niyang wari umikot ang “eyeball” at bahagyang gumalaw ang labi nito. Binaluktot ng dalaga ang katawan para ilapit ang tenga, “Inay, ano pa po ang iyong nais ibilin?”
　　May isang patak na luha na tumulo sa matuyo na mata, putol-putol niyang sinabit, “kung…mayroon…pang kabilang buhay, maging…mag-ina…pa rin tayo.”
　　Kahit na mahinang mahina ang tinig ng ina, malinaw pa rin na dinig ng dalaga. Kumuha siya ng panyo at pinunasan ang luha ng ina. Lumapit siya sa kanyang tenga, halos mabulunan na sinabi, “kung may kabilang buhay, tayo ay tiyak na mag-ina pa rin. Nguni’t ipangako mo sa akin, na magpalit tayo ng kalagayan, ikaw ang anak at ako ang ina.”


你猜我看到什么
文/王平中

　　我同老公吵架后，一气之下从楼顶跳下去。
　　我瞧见——
　　七楼：男人将女人骑在胯下，左手按住女人，握成拳头的右手像雨点般落在女人身上……女人在男人身下号啕……
　　六楼：女人指着男人臭骂……男人蹲在地上抱头不语……
　　五楼：女人将麻将摔了一地……男人将温水瓶“叭”地摔在地上……
　　四楼：男主人破门而入，床上一对男女在瑟瑟发抖……
　　三楼：女人将扫帚打在跪在地上的小孩身上，小孩护着背哇哇哭叫……
　　二楼：……
　　唉，家家都有本难念的经，我只同老公吵了一下嘴，有啥想不开呢？可我还在往下坠……
　　别怕，我是只壁虎！

Hulain Mo Kung Ano ang Nakita Ko
◎Wang Pingzhong
Filipino translation by: Lourdes Lim Wang

　　Pagkatapos makipag-away sa aking asawa, sa matinding galit ko ay tumalon ako mula sa itaas ng gusali.
Nakita ko –
　　Sa ika-pitong palapag: Nakakabayo ang lalaki sa babae, diniin ang babae gamit ang kaliwang kamay, ang kanang kamay ay parang ulan na walang hintong suntok bumabagsak sa katawan ng babae…ang babae ay tumitili sa ilalim ng katawan ng lalaki……
　　Sa ika-anim na palapag: Ang babae ay nakaturo sa lalaki at nagmumura……ang lalaki ay nakalupasay sa sahig, hawak ang ulo at walang imik……
　　Sa ika-limang palapag: Hinagis ng babae ang madjong sa sahig…ang lalaki naman ay hinagis ang termos na may mainit na tubig sa sahig……
　　Sa ika-apat na palapag: Biglang pumasok ang lalaki……sa kama ay may isang babae at lalaki na nakayakap at nanginginig……
　　Sa ikatlong palapag: hinampas ng babae ang walis sa katawan ng bata, umiiyak ng malakas ang bata habang hinahaplos ang sariling likod……
　　Sa ikalawang palapag: ……
　　Ay, lahat ng pamilya ay may sariling suliranin, kami ng aking asawa ay nag-away lamang sa bunganga, bakit ba ako magpapakamatay? 　　Subalit bumabagsak na akong pababa……
　　Huwang matakot, ako ay isang butiki!

程思良

目前中文闪小说已被译为英文、泰文、印尼文、日文、菲律宾文等多种外文。

付光炯

祝贺闪友们！